مطلب زیر قصه نیست . یه واقعیته . بخوانید و ببینید ما کجای این عالمیم . ببینید

ایثار و از خود گذشتگی چگونه معنا پیدا می کند ؟ باور کنید خودم با شنیدن

این خاطره لحظاتی نشستم و بر حال خودم گریه کردم .

چقدر گرفتار  "مادیات"  شده ایم؟

کجا می رویم ؟

شهید محمدرضا تورجی زاده به سادات فوق العاده احترام می گذاشت .یکی از سادات گردان نقل می کرد:«یک بار به سنگر فرماندهی رفتم.محمد نشسته بود.به احترام من از جا بلند شد.گفتم:«یک مرخصی چند ساعته می خواهم تا به اهواز بروم.»به دلایلی مخالفت کرد.اصرار کردم اما بی فایده بود در نهایت وقتی ناامید شدم گفتم:«باشد شکایت شما را می برم پیش مادرم.»هنوز چند قدمی از چادر دور نشده بودم که پابرهنه به دنبالم دوید!